Η αρχαία πόλη αναγιγνώσκεται ως κιβωτός της μεγάλης Ελληνικής Ζωγραφικής και Γλυπτικής τέχνης .Σε μια συγκυρία που  οι σχέσεις  της Αρχαιολογίας και της “Ιστορικής γνώσης”  μοιάζει να αναζητούνται, αλλά και να είναι ανοιχτοί σε νέες έρευνες και διεπιστημονικές προσεγγίσεις, η Έκθεση της Μαρίας Σμαράγδας Σκούρτα, εντάσσεται σε μια διευρυνόμενη τάση “διασταυρώσεων” της Αρχαιολογίας και της Ιστορίας με την Τέχνη συμβάλλοντας  έτσι,  στη διεύρυνση, στον εμπλουτισμό και  στην «μεταμόρφωση» των δικών μας τρόπων πρόσληψης  της Αρχαιότητας.